De Runflat band, een band met een extra veiligheid, heeft de afgelopen decennia een flinke groei in populariteit gehad. Over dat veiligheidsaspect en de toekomst later meer, we duiken eerst even de geschiedenis in. Bridgestone ontwikkelde in de jaren ’80 de eerste versie en presenteerde in 1986 de Potenza RE71, speciaal ontwikkeld voor de Porsche 959. Hierna volgden onder andere de BMW Z8 en Lexus SC430 die af-fabriek met Runflat banden uitgerust werden. Met name BMW zag wel toekomst in deze technologie, waardoor steeds meer merken dit in hun gamma op gingen nemen.
Men vond het echter wel nodig om telkens hun eigen benaming hiervoor te hanteren, wat het er voor de bandenkoper niet duidelijker op maakt. Zo houdt Bridgestone vast aan RFT (RunFlat Technology), Goodyear en Dunlop noemen het ROF (Run-On-Flat), Continental bedacht SSR (Self Supporting Runflat), Michelin vond ZP (Zero Pressure) een goede benaming en Hankook kwam met HRS (Hankook Runflat System). De meeste fabrikanten hanteren dezelfde definitie van wat zo’n band zou moeten kunnen als deze lek raakt, namelijk nog 80 kilometer door kunnen rijden met een maximale snelheid van 80 km/u.